Բոլոր կանայք երազում են մայր դառնալ...
Դե հիմա ասեմ, թե ինչ է լինում, երբ մայր են դառնում)))
Երբ մայր ես դառնում, աշխարհը փոխվում է: Հայտնվում է մի ՄԱՐԴՈՒԿ, որը դառնում է կյանքիդ նպատակը: Սկսում ես ապրել միայն ՆՐԱ համար...
Մայր ես դառնում, գրկում տգեղ, դինոզավրի մատիկներով, մազոտ տոտիկներով կարմրավուն մի գունդ, բայց նա քեզ համար աշխարհի ամենասիրուն նորածինն է լինում...
Մայր ես դառնում ու արդեն առավորտյան սանրվելն ու շպարվելը դառնում է երազանք, քանի որ ԻՆՔԸ ավելի կարևոր է, պիտի առաջին հերթին ՆՐԱՆ հագցնես, ուտացնես, լողացնես, քնացնես...))
Մայր ես դառնում ու մոռանում ամեն տեսակ խնջույքներ, արարողություններ, ծնունդ, կնունք... Քանի որ ԿԱ ՄԵԿԸ, ով սպասում է քեզ ու դու չես կարող մինչև ուշ երեկո տնից բացակայել..))
Դառնում ես մի ձեռանի, սկսում ես սովորել ամեն ինչ մեկ ձեռքով անել, որովհետև ԻՆՔԸ միշտ գրկիդ է...))
Սովորում ես չքնել, քանի որ ՆԱ ամեն վայրկյան կարող է արթնանալ, կամ չարթնանալ, բայց քնի մեջ հազալ, լացել, փսխել...))
Միայն մայր դառնալուց հետո կարող ես տնից դուրս գալ, բայց մի ոտքիդ կոշիկ լինի, իսկ մյուսին` տնային հողաթափ...)))
Երբ ՆՐԱՆ կերակրում ես, լողացնում, անհրաժեշտ բոլոր գործողություններն անում ու վերջապես նստեցնում ես մի տեղ, որ 5 րոպե խաղալիքներով խաղա ու դու հասցնես գոնե մի բան ուտել, հանկարծ... ՆԱ որոշում է, որ կակաշ է անելու...)))
Գիշերը հոգնած պառկում ես գոնե կես ժամ քնելու, բայց ո'չ, դրա իրավունքը չունես, ՆԱ արդեն քնել արթնացել է ու խաղալ է ուզում...)))
Առավոտյան մի կերպ մի քիչ աչք ես փակում ու հանկարծ գլխիդ վրա զգում ես ինչ-որ մեկի թաց տակդիրը... Ու իբր դա քիչ է, մատներն էլ աչքդ է մտցնում, որ աչքերդ բացես...)))
Մայր ես դառնում ու այլևս իրավունք չունես հիվանդանալու, որովհետև ՆԱ քո կարիքն ունի, որովհետև ՆԱ չի ուզում, որ դու հիվանդանաս...)))
Միայն մայրերն են, որ տնից դուրս են գալիս վերջապես իրենց համար մի քանի անհրաժեշտ իրեր գնելու, բայց տուն են վերադառնում ու բոլոր տոպրակների մեջ միայն երեխաների իրեր են լինում, որովհետև մանկական խանութների խողքով անտարբեր չես կարող անցնել...))
Մայր լինել` նշանակում է, որ երբ առավոտյան կիսատկլոր ՄԵԿԸ վազում է քո մոտ, արթնացնում ու երջանիկ ժպիտով ցույց տալիս, թե Ձմեռ պապն իրեն ինչ է բերել, դու պարտավոր ես դեմքիդ զարմացած արտահայտություն ընդունել ու նրա հետ միասին <անակնկալ նվերից> ուրախանալ...)))
Մայր դառնալ` նշանակում է նորից հեքիաթ կարդալ սովորել, նորից քայլել, բառեր ասել, երգել......))
Մայր լինել` նշանակում է մոռանալ սեփական անձի մասին, մտածել միայն այն ՄԱՐԴՈՒԿԻ, այն երկնային հրաշքի մասին, որ Աստված իրոք պարգևել է քեզ...
Մայր ես դառնում ու հասկանում, որ կյանքիդ 1/3-ն ուղղակի անիմաստ ես ապրել, որովհետև չի եղել ՆԱ...)))
Ու այս ամենով հանդերձ` մայր դառնալը ամենամեծ շնորհն է, որ ստանում են կանայք...
Ու ցանկանում եմ, որ աշխարհի բոլոր կանայք ունենան այդ շնորհը... Որ նրանց անպայման ինչ-որ մեկը ՄԱՄԱ կոչի.... Հավատացե'ք, ամենամեծ երջանկությունը հենց դա է...գ
Դե հիմա ասեմ, թե ինչ է լինում, երբ մայր են դառնում)))
Երբ մայր ես դառնում, աշխարհը փոխվում է: Հայտնվում է մի ՄԱՐԴՈՒԿ, որը դառնում է կյանքիդ նպատակը: Սկսում ես ապրել միայն ՆՐԱ համար...
Մայր ես դառնում, գրկում տգեղ, դինոզավրի մատիկներով, մազոտ տոտիկներով կարմրավուն մի գունդ, բայց նա քեզ համար աշխարհի ամենասիրուն նորածինն է լինում...
Մայր ես դառնում ու արդեն առավորտյան սանրվելն ու շպարվելը դառնում է երազանք, քանի որ ԻՆՔԸ ավելի կարևոր է, պիտի առաջին հերթին ՆՐԱՆ հագցնես, ուտացնես, լողացնես, քնացնես...))
Մայր ես դառնում ու մոռանում ամեն տեսակ խնջույքներ, արարողություններ, ծնունդ, կնունք... Քանի որ ԿԱ ՄԵԿԸ, ով սպասում է քեզ ու դու չես կարող մինչև ուշ երեկո տնից բացակայել..))
Դառնում ես մի ձեռանի, սկսում ես սովորել ամեն ինչ մեկ ձեռքով անել, որովհետև ԻՆՔԸ միշտ գրկիդ է...))
Սովորում ես չքնել, քանի որ ՆԱ ամեն վայրկյան կարող է արթնանալ, կամ չարթնանալ, բայց քնի մեջ հազալ, լացել, փսխել...))
Միայն մայր դառնալուց հետո կարող ես տնից դուրս գալ, բայց մի ոտքիդ կոշիկ լինի, իսկ մյուսին` տնային հողաթափ...)))
Երբ ՆՐԱՆ կերակրում ես, լողացնում, անհրաժեշտ բոլոր գործողություններն անում ու վերջապես նստեցնում ես մի տեղ, որ 5 րոպե խաղալիքներով խաղա ու դու հասցնես գոնե մի բան ուտել, հանկարծ... ՆԱ որոշում է, որ կակաշ է անելու...)))
Գիշերը հոգնած պառկում ես գոնե կես ժամ քնելու, բայց ո'չ, դրա իրավունքը չունես, ՆԱ արդեն քնել արթնացել է ու խաղալ է ուզում...)))
Առավոտյան մի կերպ մի քիչ աչք ես փակում ու հանկարծ գլխիդ վրա զգում ես ինչ-որ մեկի թաց տակդիրը... Ու իբր դա քիչ է, մատներն էլ աչքդ է մտցնում, որ աչքերդ բացես...)))
Մայր ես դառնում ու այլևս իրավունք չունես հիվանդանալու, որովհետև ՆԱ քո կարիքն ունի, որովհետև ՆԱ չի ուզում, որ դու հիվանդանաս...)))
Միայն մայրերն են, որ տնից դուրս են գալիս վերջապես իրենց համար մի քանի անհրաժեշտ իրեր գնելու, բայց տուն են վերադառնում ու բոլոր տոպրակների մեջ միայն երեխաների իրեր են լինում, որովհետև մանկական խանութների խողքով անտարբեր չես կարող անցնել...))
Մայր լինել` նշանակում է, որ երբ առավոտյան կիսատկլոր ՄԵԿԸ վազում է քո մոտ, արթնացնում ու երջանիկ ժպիտով ցույց տալիս, թե Ձմեռ պապն իրեն ինչ է բերել, դու պարտավոր ես դեմքիդ զարմացած արտահայտություն ընդունել ու նրա հետ միասին <անակնկալ նվերից> ուրախանալ...)))
Մայր դառնալ` նշանակում է նորից հեքիաթ կարդալ սովորել, նորից քայլել, բառեր ասել, երգել......))
Մայր լինել` նշանակում է մոռանալ սեփական անձի մասին, մտածել միայն այն ՄԱՐԴՈՒԿԻ, այն երկնային հրաշքի մասին, որ Աստված իրոք պարգևել է քեզ...
Մայր ես դառնում ու հասկանում, որ կյանքիդ 1/3-ն ուղղակի անիմաստ ես ապրել, որովհետև չի եղել ՆԱ...)))
Ու այս ամենով հանդերձ` մայր դառնալը ամենամեծ շնորհն է, որ ստանում են կանայք...
Ու ցանկանում եմ, որ աշխարհի բոլոր կանայք ունենան այդ շնորհը... Որ նրանց անպայման ինչ-որ մեկը ՄԱՄԱ կոչի.... Հավատացե'ք, ամենամեծ երջանկությունը հենց դա է...գ
Комментариев нет:
Отправить комментарий